ไฮง์เคิล เฮ 177
ไฮง์เคิล เฮ 177

ไฮง์เคิล เฮ 177

ไฮง์เคิล เฮ 177 ไกรฟ์ (เยอรมัน: Heinkel He 177 Greif) เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหนักพิสัยไกลของเยอรมนีในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง และถือเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดหนักเพียงรุ่นเดียวของลุฟท์วัฟเฟอที่มีสมรรถนะเทียบเท่าเครื่องบินทิ้งระเบิดสี่เครื่องยนต์ของกองทัพอากาศทหารบกสหรัฐ เฮ 177 มีขีดความสามารถในการบรรทุกระเบิดถึง 7 ตันต่อเที่ยวกระทรวงการบินไรช์ได้สั่งการไปยังบริษัทอากาศยานไฮง์เคิล (Heinkel Flugzeugwerke) ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1936 เกี่ยวกับแผนงานการจัดสร้างเครื่องบินทิ้งระเบิดทางยุทธศาสตร์ โดยมีชื่อแผนงานว่า บ็อมเบอร์ อา (Bomber A) และในแผนงานระบุว่าเครื่องบินใหม่นี้ต้องการสองเครื่องยนต์ที่มีกำลังอย่างน้อย 1,973 แรงม้าต่อเครื่อง ซึ่งในเวลานั้นไม่มีเครื่องยนต์ใดในเยอรมนีที่มีสมรรถนะสูงขนาดนั้น ทำให้มีการปรับเปลี่ยนแผนไปใช้สี่เครื่องยนต์แทนไฮง์เคิล เฮ 177 ใช้เครื่องยนต์ Daimler-Benz DB 610 จำนวนสองเครื่อง แต่ละเครื่องเกิดจากการนำเครื่องยนต์ Daimler-Benz DB 605 จำนวนสองเครื่องประกอบเข้าด้วยกัน โดยเครื่องยนต์ DB 610 ที่ต่อยอดขึ้นใหม่นี้ให้กำลังถึง 2,010 แรงม้าต่อเครื่อง แผนงานบูรณาการเครื่องยนต์นี้ถือเป็นหนึ่งในความท้าทายที่สุดทางเครื่องยนต์อากาศยานของเยอรมนีในช่วงสงคราม

ไฮง์เคิล เฮ 177

จำนวนที่ผลิต 1,169[1]
บินครั้งแรก พฤศจิกายน ค.ศ. 1939
ปลดประจำการ ค.ศ. 1945
ผู้ออกแบบ ซีคฟรีท กึนเทอร์
บริษัทผู้ผลิต บริษัทอากาศยานไฮง์เคิล
ชาติกำเนิด  ไรช์เยอรมัน
เริ่มใช้ ค.ศ. 1942
บทบาท เครื่องบินทิ้งระเบิดหนักพิสัยไกล
ผู้ใช้งานหลัก ลุฟท์วัฟเฟอ